Our laying egg chickens have started to spawn their eggs less and less, and since the price of their feed is very expensive, I thought back to nature; this means raising local chickens because local chickens can eat the left-over food from the hostel, and there is no need to buy special commercial feed. For this trip, I bought four brood of local chickens – 3 hens and a young rooster.

เนื่องจากไก่ไข่ของเราเริ่มไข่น้อยลง และเราเริ่มทยอยกินบ้างแล้ว ประกอบกับค่าอาหารไก่ไข่แพงมาก ผมจึงคิดที่จะกลับไปสู่สามัญ คือเลี้ยงไก่บ้านแทน เพาะหากเป็นไก่บ้านเราสามารถให้เศษข้างที่เหลือจากหอพักให้ไก่กินได้ และปล่อยให้จิกกินแมลงในไร่ ทริปนี้เราซื้อไปไก่ไป สามคลอก และแม่ไก่อีก สามตัว ไก่หนุ่มหนึ่งตัว

This evening we had a service at Omkoi hostel with Ple’s family, and we thanked them for taking care of our hostel children’s spiritual growth the whole time they have been here, and we hope that they will come back again if they have chance in the future. Pastor Pichai now has more responsibility, one more church at Mae Lord, so he needs his wife and child to stay with him and help him.

We don’t have a picture from that evening because one of the boys made a mistake, deleting the pictures in my camera.  So, unfortunately all the pictures taken over a period of 5 days were deleted.

คืนนี้เรามีการนมัสการที่หอพักอมก๋อย  และขอบคุณครอบครัวของเปิ้ลที่มาดูแลน้องๆเหล่านี้  ทางฝ่ายวิญญาณตลอดมาเป็นอย่างดี และเราหวังว่าหากมีโอกาสอีก เราอยากให้เปิ้ลกลับมาดูแลน้องๆที่นี่อีก  อาจารย์พิชัย(สามีครูเปิ้ล)ต้องไปดูแลคริสตจักรที่แม่หลอดเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งแห่ง  จึงต้องการให้เปิ้ลและลูกไปอยู่และช่วยเหลือใกล้ๆ

เราไม่มีภาพบรรยากาศคืนนี้มาให้ดู  เพราะน้องคนหนึ่งที่หอพักขอดูภาพในกล้องผม  แต่บังเอิญไปกดปุ่มลบภาพทั้งหมดในกล้อง ผ มจึงไม่มีภาพประกอบที่สำคัญไปหลายภาพตั้งแต่ก่อนหน้านี้ 5 วัน

This trip I would like to test cell phone’s signal by using a cell phone antenna, making it easier to contact Maw Kler Kee Hostel.

ทริปนี้ผมต้องการได้ทดลองสัญญาณโทรศัพท์มือถือโดยใช้เสาอากาศของโทรศัพท์ เผื่อว่าจะสามารถติดต่อสื่อสารกับหอพักมอเคล่อคีสะดวกขึ้น

My dad and my brother, Tim, arrived Maw Kler Kee before 2 days earlier than planned. They washed the children’s clothes and hung and air-dried them because they looked very dirty and disorganized.

คุณพ่อและ น้องชายของผม(ทิม) กับครอบครัวของเขา  ไปถึงก่อนวันนัดหมายถึงสองวัน  เขาจัดการซักผ้าที่เด็กๆพาดไว้ตามที่ต่างๆ เพราะดูไม่เป็นระเบียบ และอาจจะเป็นที่สะสมเชื้อโรค 

Today is Sunday – the first Sunday service was at 7 am. Christian villagers came to join the service, and children from the Omkoi hostel sang Christian songs.

วันนี้เป็นวันอาทิตย์ เรามีการนมัสการครั้งแรกตอน 7 โมงเช้า มีชาวบ้านที่เป็นคริสเตียนแล้วมาร่วมนมัสการกับเราด้วย น้องๆจากอมก๋อยถวายเพลงพิเศษ

After lunch, the Omkoi teenagers divided up the Maw Kler Kee children into groups and began teaching them songs, reciting Bible verses, and the importance of keeping one’s body clean.

หลังจากอาหารกลางวัน  น้องๆจากอมก๋อยก็เริ่มแบ่งชั้นเรียนให้น้องๆที่มาหาเรา กลุ่มแรกสอนเพลง กลุ่มที่สองสอนเรื่องความสะอาด และกลุ่มที่สามสอนให้ท่องพระคัมภีร์

กิจกรรมเหล่านี้ น้องๆจากอมก๋อยจัดเตรียมกับเอง สิ่งนี้พิสูจน์ได้ว่าค่ายฤดูร้อนที่เราจัดที่อมก๋อยนั้นไม่ได้เป็นการจัดที่ เปล่าประโยชน์เลย

Due to our limited time, I asked the boys to make vegetable beds, cut the grass, separate banana shoots and then replant the shoots spread around the hostel compound.

เนื่องจากเวลาของเรามีน้อย  ผมจึงบอกให้เด็กผู้ชายขึ้นแปลงผักไว้ ตัดหญ้า และแยกหน่อกล้วยไปปลูกให้ทั่วๆบริเวณหอพัก

 Preparing firewood for next semester.

เตรียมฟืนสำหรับเปิดเทอมหน้า

Cleaning up garbage around the hostel 

เก็บขยะรอบๆบริเวณหอพัก

I promised KayHae, the former headman that, if it does not rain, we will walk to Maw Kler Tah village. There are about 20 children in this village, but parents don’t encourage their children to go to school.  So, we will try to visit this village. The distance is about 3 km, but the road is damaged so we have to walk.

ผมรับปากกับผู้ใหญ่เกแฮว่าหากฝนไม่ตก เย็นนี้เราจะเดินไปที่หมู่บ้านมอเคล่อทะ หมู่บ้านนี้มีเด็กประมาณ 20 คนแต่พ่อแม่ผู้ปกครองไม่สนับสนุนให้เด็กๆเรียนหนังสือ เราจึงจะลองไปเยี่ยมหมู่บ้านนี้ดู ระยะทางของหมู่บ้านนี้เพียงแค่ 3 กม. แต่ถนนขาด เราจึงต้องเดินเท้าไปกัน

 The villagers greet us by offering us mountain cucumbers.

สิ่งที่ชาวบ้านเอามาต้อนรับเพื่อดับกระหายเราคือ แตงกวา

เราเรียกชาวบ้านโดยให้เด็กร้องเพลงเป็นกลุ่มที่หน้าหมู่บ้าน เพลงที่น้องๆก็ร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้าเป็นภาษากะเหรี่ยง จึงเป็นโอกาสที่ดีที่ชาวบ้านจะได้ยินข่าวประเสริฐทางเสียงเพลง เด็กๆมอเคล่อคีก็มาร่วมร้องเพลงกับเราด้วย

After the singing ended, Elder GayHae talked about the Karen in the past who misunderstood about many things. For example, they did not register their name with local government because they believe that if they register their name with the Thai government then they will have to be soldiers; so, they did not give their names to the government, and thus lost their rights to many things by not having a citizenship card. Just as with the education, GayHae told the villager that the world today is changed and the Karen cannot live alone anymore; they have to accept the changes for the survival of their descendants.

หลังจากเพลงจบลง  ผู้ใหญ่เกแฮได้เริ่มพูดกับชาวบ้านมอเคล่อทะถึงความเข้าใจผิดของชาวบ้านใน  อดีตหลายๆ อย่าง ไม่ว่าจะเป็นการเกรงกลัวว่าจะต้องไปเป็นทหารจึงไม่ยอมให้ข้อมูลกับทางการ  จึงขาดโอกาสหลายๆอย่างไป เช่นเดียวกับการศึกษา ผู้ใหญเกแฮบอกกับผู้ปกครองว่า  โลกยุคนี้เปลี่ยนไปแล้วเราจะอยู่อย่างโดด เดี่ยวไม่ได้อีกต่อไป เราต้องยอมรับการเปลี่ยนแปลงเพื่อลูกหลานเราจะได้อยู่รอด

As for Saw Moo Pah, the first Christian in Maw Kler Mee, he informed the villagers that even though their children are still young, the teacher at the hostel loves their children; they can leave their children with her as all they teach in the hostel are good are things for the benefit of their children.

ส่วน ลุงซอมูป่า คริสเตียนคนแรกในหมู่บ้านมอเคล่อคี ได้พูดหนุนใจชาวบ้านว่า  ถึงแม้เด็กยังเล็กอยู่แต่ตอนนี้ครูที่มาอยู่ที่หอพัก ก็เป็นคนที่รักเด็กๆ สามารถฝากลูกหลานไว้กับเขาได้  สิ่งที่เขาสอนในหอพักเป็นสิ่งที่ดีทั้งนั้น

As for me, I gave the example that uneducated people are at a disadvantage in many ways. Now the society outside speaks the Thai language; if you have to go to the town but you don’t understand what other people say to you, it will be very difficult for you because you cannot communicate with others. With ignorance you might also be deceived and taken advantage of by others as well.

ส่วนผมได้  ยกตัวอย่างเรื่องการไม่รู้หนังสือนั้นทำให้เสียเปรียบในหลายๆด้าน   เพราะสังคมข้างนอกใช้อีกภาษาไทย  หากเราจำเป็นต้องไปในสังคมข้างนอก แต่ไม่รู้ภาษาไทยเลย ก็จะลำบากมาก เพราะคุณก็สื่อสารกับคนอื่นไม่ได้ การไม่รู้ก็ทำให้ถูกหลอกถูกโกงได้เช่นกัน

หลังจากที่เราพูดเสร็จลง  น้องๆจากอมก๋อยปิดด้วยเพลงอีกสองเพลง แล้วเราก็อำลาชาวบ้านมอเคล่อท่า

We praise God that everything went well.

ขอบคุณพระเจ้าที่มาทุกอย่างลุล่วงไปด้วยดี

ขากลับไปมอเคล่อคีนั้น ส่วนใหญ่เป็นทางขึ้น กล้ามเนื้อขาของเราจึงเมื่อยกว่าขามา

When we returnd to Maw Kler Kee, villagers came and visited us at the hostel, then I asked children to sing for them. When the group songs were nearly used up, they began singing solos, and when solo nearly were nearly used up, it was the chance for little children from Maw Kler Kee to sing the songs they had learned.

เมื่อเรากลับไปถึงหอพัก ชาวบ้านหลายคนลงมาเยี่ยมพวกเราที่หอพัก ผมจึงแนะนำให้น้องๆเริ่มร้องเพลงให้ชาวบ้านฟัง เมื่อเพลงกลุ่มเริ่มน้อยลง น้องๆเริ่มนำเพลงร้องเดี่ยวออกมาร้องกัน เมื่อเพลงร้องเดี่ยวน้อยลง ก็เป็นโอกาสของเด็กๆในหมู่บ้านร้องเพลงที่มาเรียนมา

Since the clothes were hanging in the room too much, I asked Sawan to make clothes lines under the hostel and move these clothes down there; this will also make it easier to clean inside the hostel.

เนื่องจากผ้าถูกตากไว้ในห้องนอนมากเกินไป ผมจึงให้สวรรค์ทำราวตากผ้าเพิ่มใต้ถุนหอพัก เพื่อจะได้ย้ายผ้าเหล่านี้ ไปตากข้างล่าง จะได้ทำความสะอาดด้านในหอพักได้สดวกขึ้น

We don’t have window coverings for the hostel yet, so I asked the boys to find the planks to close these window to make it more private so outsiders cannot see inside.

หน้าต่างหอพักเรายังไม่มี ผมจึงให้น้องผู้ชายเอาไม้ที่พอหาได้ในบรเวณหอพักมาปิด เพื่อบังสายตาของคนภายนอก

This evening villagers came to visit us again, this time I suggested that we use our meeting room; the Omkoi children sang for us again. I know that they have prepared a skit, so I asked them to perform the skit and then asked Evangelist Tay Tay to tell a story as well.

เย็นนี้ชาวบ้านมาหาพวกเราอีก คราวนี้เพื่อความสะดวก คราวนี้ผมให้ไปใช้ห้องประชุมของเราแทน น้องๆจากอมก๋อยยังคงมีเพลงให้ฟังอยู่  ผมรู้ว่าน้องๆจากอมก๋อยเคยแสดงละครสั้น ผมจึงให้เอาละครสั้นมาให้ชาวบ้านได้ชมกันด้วย ให้อาจารย์เตเตเล่านิทานให้ฟัง

 After meeting with the villagers, I realized that our meeting room’s door does not have a lock yet, so I asked the boys to put on door handles and the bolt and lock set.

หลังพบปะกับชาวบ้านแล้ว ผมเห็นว่าประตูห้องประชุมของเรายังล็อคไม่ได้ จึงให้สวรรค์ติดตั้งกลอนและหูดึงประตูและหูช้าง

Last month I brought another solar panel for Maw Kler Kee hostel, because a strong wind blew the old one off the roof and it was damaged. For the new one, I did not see anything to secure on the roof, so I ask MaySa to tie it up with strong wire.

เมื่อทริปที่แล้วผมเอาแผ่นโซล่าเซลแผ่นใหม่มาให้หอพักนี้  เพราะโซล่าเซลแผ่นเก่าของเราตกลงมาเสียหายเนื่องจากลมพัดมาอันหนึ่งแล้ว โซล่าแผ่นใหม่นี้ผมเห็นว่าไม่มีสิ่งใดยึดโซล่าเซลเอาไว้ ผมจึงให้เมษาขึ้นไปเอาลวดมัดแผ่นโซล่าเซลของเราไว้ให้มั่นคง

I also asked Sawan to relocate the disorderly posts in the boys’ dorm.

ขณะเดียวกันให้สวรรค์ย้ายเสาที่ดูเกะกะในหอพักชาย

Today 15 children joined Tay Tay’s Karen language class.

วันนี้อาจารย์เตเตมีนักเรียนที่มาเรียนภาษากะเหรี่ยงในช่วงปิดเทอมนี้ 15 คน

We made strawberry-flavored washing soap for the children

เราได้ทำสบู่ซักผ้ากลิ่นสตอเบอรี่ไว้ให้น้องๆไว้ใช้ซักผ้า

The villagers knew that we would leave today, so about 25 villagers including children came to say goodbye to us. One of villager said to us that if the teacher teaches every day, then the children will come as well.

ชาวบ้านรู้ว่าเราจะกลับเช้าวันนี้จึงลงมาส่งพวกเราราวๆ 25 คนได้ (รวมทั้งเด็กด้วย) คำหนึ่งที่ชาวบ้านบอกเราก็คือ หากมีการสอนเป็นประจำ เด็กๆจะมาเรียนแน่นอน

When we arrived at Mae Tuen, some of children moved to Mr. Tom’s truck and Nuih put his motorcycle into Tom’s truck.

เมื่อลงมาถึงแม่ตื่นน้องๆส่วนหนึ่งไปนั่งรถคุณทอม และหนุ่ยขอเอารถมอเตอร์ไซด์ขึ้นท้านรถคุณทอม

ขอบคุณคุณทอมที่สยอมเสียละเวลา แรงกาย และค่าใช้จ่าย สำหรับกาเดินทางครั้งนี้ ยิ่งไปกว่านั้นได้ให้มุ้งสำหรับนักเรียนที่ที่มอเคล่อคีอีกด้วย

As usual after at trip like this, I have clean and change my truck’s brake, because driving through the mud allows sand in the mud to get into the brake’s dish.  I have to scrub the brake pad while rotating the wheels. If the mud is allowed to dry and harden, it will interfere with the brake’s mechanism, so it is necessary to clean and check for safety after driving through deep mud.

The bamboo that we soaked in water for a month, were brought out and made into a roof frame. This building frame will serve as the local chicken pen, but we still need to put on a zinc roof.

The second motorcycle for Maw Kler Kee hostel is waiting for repair at Omkoi town. The auto loop system does not work, and the brakes and tires need to be changed.

The upper section of this wall and windows have not been completely painted yet because the earlier wooden house prevented us from painting this section.

ไม้ไผ่ที่เราแช่น้ำประมาณหนึ่งเดือน ถูกนำขึ้นมาและทำเป็นโครงหลังคาแล้ว  โครงสร้างสิ่งปลูกสร้างนี้เราต้องการที่จะทำเป็นเล้าไก่บ้าน  แต่เรายังไม่มีสังกะสีสำหรับทำหลังคาให้มัน

มอเตอร์ไซด์คันที่สองจากมอเคล่อคีคันนี้  รอการซ่อมอยู่ที่อมก๋อย ระบบจ่ายออโต้ลูปอัตโน มัติ ระบบเบรคและยาง รอการซ่อมและเปลี่ยนใหม่

หน้าต่างและสีของอาคารหลังแรกของเรา ด้านนี้ ยังทาสีไม่เรียบร้อย เพราะเมื่อก่อ นมีบ้านไม้ขวางอยู่

If possible, I would like to make tables for Omkoi hostel from the left-over plywood pieces from bunk bed project.

หากเป็นไปได้ ผมอยากจะทำโต๊ะให้หอพักอมก๋อย จากเศษไม้ที่เหลือจากทำเตียงสองชั้นนี้

Bunk beds in the girls’ room.

The dishwashing area at the Omkoi hostel.

โจเซฟช่วยติดกลอนประตูให้ประตูห้องครัวที่อมก๋อย

เตียงสองชั้นในห้องพักเด็กผู้หญิง

ที่ล้างจานใหม่ของเรา