ในวันที่ 14 กรกฏาคม 2012 หลังจากที่กำลังขับรถกลับจากไปซื้อของสำหรับทริปของอาจารย์เจฟฟรี่  เครื่องยนต์รถผมดับและสตาร์ทไม่ได้อีกเลย ถึงแม้แบตเตอร์รี่แรงสักแค่ไหนไดสตาร์ทก็ไม่หมุน ผมจึงจำเป็นต้องเรียกอู่ที่ผมใช้บริการอยู่ประจำ  เพื่อมาลากรถไปยังอู่ซ่อมรถประจำของผม  หลังจากที่ช่างผ่าเครื่องดูแล้วปรากฏว่าชาร์ปข้อเหวี่ยงละลาย เป็นสาเหตุให้ลูกสูบไม่สามารถหมุนได้ เป็นกรณีที่ค่อนข้างแปลก  เพราะน้ำมันเครี่องและในน้ำในหม้อน้ำและความร้อนของเครื่องทุกอย่างปกติ ผมได้แจ้งปัญหานี้ของผมกับอาจารย์เจฟฟรี่ เพราะใกล้กำหนดการเดินทาง ที่อาจารย์เจฟฟรี่กับผมตกลงกันไว้ใกล้เข้ามาแล้ว วันถัดมาอาจารย์เจฟฟรี่แจ้งให้ผมว่าทางคริสตจักร ABCF ยินดีจะออกค่าซ่อมรถให้ทั้งหมด นี่จึงเป็นพระคุณของพระเจ้าสำหรับรถที่ใช้ในพันธกิจคันนี้อีกครั้ง

On July 14, 2012 after I came back from buying things for Rev. Jeffrey’s trip, my truck engine stopped and I could not start it again.  Although we tried with bigger battery and pushing it to start, the engine did not turn over. So I called the garage where I usually repair my truck. After opening the engine, we saw that the big end bearings were melted.  This is why the engine could not rotate at all. This case was somewhat unusual because the engine oil, radiator water and the engine heat were all normal. I informed Rev. Jeffrey of this problem because the schedule that I and Rev. Jeffrey made was fast approaching. The next day Rev. Jeffrey informed me that ABCF church would like pay to repair the truck’s engine for me. This is a real blessing because we use this truck for the hostel ministry.

รถขับเคลื่อน4ล้อเก่าแก่คันนี้ ถึงแม้ตัวถังผุขนาดนี้ แต่หลังจากยกเครื่องใหม่แล้ว ก็กลับมีพลังเหมือนช้างวัยหนุ่มเลยทีเดียว ผมมักจะบอกทีมงานและชาวบ้านที่ผมเกี่ยวข้องเสมอว่า  “ลูกของพระเจ้า พระเจ้าจะจัดเตรียมให้”  จากประสบการณ์โดยตรงของผมกับพันธกิจที่พระเจ้ามอบหมายให้  คือเปิดโอกาสเด็กๆบนดอยให้ได้รับการศึกษาขั้นพื้นฐาน เพื่อจะสามารถช่วยเหลือตัวเองได้ในสังคมยุคนี้ ผมขอเป็นพยานว่า วลีข้างต้นนั้น  “เป็นความจริง”  เพราะว่าบ้านพักนักเรียนที่ผมต้องรับผิดชอบทั้งสองแห่งคืออมก๋อยและมอเคล่อคี ปีนี้เข้าสู่ปีที่ 4 แล้ว และปีนี้มีจำนวนนักเรียนรวมกันทั้งหมดมีถึง 75 คน ตั้งแต่เริ่มต้นพันธกิจนี้ในปีการศึกษา 2009 จนถึงวันนี้ (กรกฎาคม 2013) พระเจ้าได้ทรงจัดเตรียมทุกอย่างในเวลาของพระองค์ ผ่านมายังพันธ มิตรในพระคริสต์  โดยที่ผมไม่อาจหยั่งรู้ได้ล่วงหน้า เหมือนตอนหนี่ง ในพระคัมภีร์ที่บันทึกพระดำรัสของพระเจ้าที่ว่า  “เพราะฟ้าสวรรค์สูงกว่าแผ่นดินโลกฉันใด วิธีของเราสูงกว่าทางของเจ้า และความคิดของเราก็สูงกว่าความคิดของเจ้าฉันนั้น”  (อิสยา 55 ข้อ 9) 

Although this old four-wheel drive truck’s body is very old, after the engine was overhauled, the engine’s power returned like a young elephant. I always tell the children and villagers that I come in contact with that we are “God will Provide for His children”.  From my direct experience with the hostel ministry that God directed me to do – providing children in the mountain with a change to receive a basic education and be able to help themselves in society today –  I can testify that the phrase above is true. Both hostel homes that I am responsible for (Omkoi and MawKlerKee Student Homes) are going on their fourth year and this year the total number of students at both hostels is 75. Since we started this ministry in 2009 until now, July 2013, God has provided everything in His time through our Alliances in Jesus. I could not foresee this in advance as God’s words in the Bible clearly indicate: “As the heavens are higher that the earth, so are my ways higher than your ways and my thoughts higher than your thoughts.” (Isaiah 55:9)

คณะของอาจารย์เจฟฟรี่ จากออสเตรเลีย กับสมาชิกคริสตจักรของเขามาถึงเชียงใหม่เมื่อวานนี้ และวันนี้เครื่องยนต์ของ “มิเรเคิล” ชื่อรถโฟร์วิลของเราที่เพื่อนๆตั้งให้  พร้อมที่พาเราขึ้นลงห้วยอีกครั้ง  ทุกครั้งที่อาจารย์เจฟฟรี่มาเชียงใหม่ เขาจะมาพักที่บ้านพ่อกับแม่ของผม และก่อนจะเดินทางคุณแม่ของผมจะอธิษฐานเผื่อการเดินทางของเราเสมอ

Rev. Jeffrey Saw from Australia and his church members arrived in Chiang Mai yesterday, and today “Miracle” (the name our friend gave this truck) is ready to go into the mountains again. Every time Rev. Jeffrey comes to Chiangmai he stays at my parent’s house, and before each trip into the mountains my mother always pray for us. 

มื้อค่ำของเราที่บ้านพักนักเรียนมโหระทึก(หอพักกาแฟอมก๋อย) ป้าคาร่า จัดเตรียมยอาหารสไตล์ปวากาญอให้ผู้มาเยือน

At our evening meal at Metal Drum Student Home Omkoi (Coffee Hostel), Auntie Kara prepared Karen food for us.

การแสดงแรกของอาจารย์เจฟฟรี่เริ่มต้นที่อมก๋อย อธิษฐานเปิดอา จารย์ไรท์ ดี ผู้ประกาศพระกิติคุณอาวุโส ที่ประกาศพระกิติคุณกับชาวปวากะญอในภาคเหนือของประเทศไทยกว่า 40 ปี จากนั้นอาจารย์เจฟฟรี่และคณะจาก ABCF เริ่มต้นรายการต่างๆที่เขาเตรียมมา

ก่อนที่ อ.เจฟฟรี่จะไปตั้งรกรากที่ออสเตรเลีย เขาเคยออกประกาศพระกิตติคุณกับอาจารย์ไรท์ ดี ตามหมู่บ้านต่างๆของชาวปวากะญอในภาคเหนือของประเทศไทย  เมื่อเขามีโอกาสเขาต้องการกลับมาเยือนหมู่บ้านต่างๆที่เขาเคยไปหรือไปประกาศพระกิติคุณ ในหมู่บ้านที่ยังไม่เคยได้ยินพระกิตติคุณของพระเจ้า อาจารย์เจฟฟรี่เป็นตัวอย่างที่ดี ของผู้ประกาศประกาศพระกิติคุณด้วยเสียงเพลงด้วยเช่นกัน  เพราะถึงแม้เขาจะเป็นถึงศิษยาภิบาลอาวุโสแล้ว  แต่เขาคบกับคนรุ่นหลังอย่างไม่ถือตัว และไม่เคยหยุดที่จะผลักดันและนำคนรุ่นใหม่ให้ ออกประกาศพระกิติคุณ โดยเฉพาะด้วยเสียงเพลง สิ่งนี้ทำให้ผมนึกถึงคำกล่าวที่ว่า “คริสตจักรที่ไม่มีประกาศประกาศพระกิติคุณ คือคริสตจักรที่ตายแล้ว”

Before Rev. Jeffrey settled in Australia, he had evangelized with Elder Wright Dee in various Karen villages in Northern Thailand. When he has a chance, he wants to come back and visit the villages he had evangelized in the past or evangelize other villages who have never heard God’s Good News. Rev. Jeffrey also is a good example of an evangelist who evangelizes with songs. Although he is senior pastor, he works closely with young people with humility and has never stopped driving young people to evangelize, especially through songs and music. This reminds me of the words someone once said, “Christianity and the church without evangelism are dead.”

อาจารย์เจฟฟรี่จะเปิดโอกาสให้คนรุ่นใหม่เสมอ  ไม่เว้นแม้แต่เด็กที่บ้านพักนักเรียนมโหระทึก(อมก๋อย)  เมื่อเด็กๆของเราได้รับโอกาสน้องๆที่หอพักเองก็กล้าแสดงออกเพื่อเป็นการถวายเกียรติ  และสรรเสริญพระเจ้า ด้วยตะลันความสามารถที่เขามี ภาพนี้ทำให้ผมนึกถึงคำกล่าวที่ว่า  “ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือการสร้างคน”

Rev. Jeffrey always gives an opportunity to the youth, including the children in Omkoi hostel. When our hostel children took the stage, they were not bashful in praising God with the talents they have. This picture reminds me of the words someone once said that “The greatest success is to build up a new generation.”

ทุกครั้งที่อาจารย์เจฟฟรี่มาเยือน  เขาจะมีของขวัญวันคริสต์มาสมาให้กับเด็กๆหรือชาวบ้าน ปีนี้น้องๆที่อมก๋อยได้เสื้อกันหนาวเป็นของขวัญ

Every time Rev. Jeffrey comes, he brings gifts for the children and villagers. This year the children received sweaters.

จุดหมายของเราในวันนี้คือหมู่บ้านแขว่โข่ คุณพ่อของผม อ.ไรท์ ดีไปบุกเบิกการประกาศพระกิติคุณเมื่อประมาณปี 2011

Today our destination is KwaeKoh Village. My father, Elder Wright Dee, has pioneered evangelism at KwaeKoh Village since 2011

หมู่บ้านนี้เป็นหมู่บ้านที่ถูกลืมอีกหมู่บ้านหนึ่ง เพราะหมู่บ้านที่นี้ตั้งมาหลายชั่วอายุคนแล้ว  แต่ชาวบ้านที่นี่ส่วนใหญ่ยังไม่มีบัตรประจำตัวประชาชนกันเลย  และเมื่อเจ็บป่วยจึงไม่ได้รับสวัสดิการที่รัฐบาลมีให้กับประชาชนทั่วไป สิ่งที่น่าเป็นห่วงมากอีกอย่างหนึ่งคือชาวบ้านที่นี่ติดฝิ่นกันเยอะมาก ชาวบ้านไม่ได้ปลูกเองแต่มีคนจากต่างหมู่บ้านมาขาย เราอยากช่วยแต่ไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร เพราะหลายคนเคยไปสถานบำบัดแล้วแต่เมื่อกลับมา ก็กลับมาเสพเหมือนเดิม

This village is a forgotten village because this village was established many years ago, but many of the villagers do not have a national identity card yet. When they get sick, they receive no welfare from government like others with identity cards. Another concern is that many villagers are addicted to opium. They don’t plant opium themselves, but someone comes and sells the opium to them.

รายการและการแสดงของอาจารย์เจฟฟรี่ที่หน้าโรงเรียนแขว่โข่

 Rev. Jeffrey’s program in front of Kwae Koh School.

นักศึกษาพระคริสต์ธรรมปี 4 สองคนของเรา คือ นอโพ กับ ปิสิ ร่วมคณะกับเราในครั้งนี้ ทั้งสองคนร่วมแสดงกับคณะของอาจารย์เจฟฟรี่ได้เป็นอย่างดี และเป็นสีสันได้ไม่น้อยเลยทีเดียว

Our two fourth-year Bible school students, Naw Po and Pisi, joined this outreach trip. Both of them participated with Rev. Jeffrey’s team in performing skits and fulfilled their roles very well.

อาจารย์เจฟฟรี่อธิษฐานเผื่อผู้ที่ต้องการให้อธิษฐานเผื่อ  ส่วนใหญ่จะให้อธิษฐานเผื่อโรคภัยไข้เจ็บ

Rev. Jeffrey praying for villagers who need prayer – mostly villagers ask him to pray to heal their sickness.

ในพระคัมภีร์ไบเบิ้ลได้บันทึกไว้ว่า  คนบางคนนั้นพระเจ้าได้ให้ของประทานที่จะอธิษฐานเผื่อผู้ที่เจ็บป่วย

In the Bible it is written that God gives the gift to some servants to pray for sick people.

ที่บ้านพักผู้ประกาศพระกิติคุณแขว่โข่ อาจารย์ไรท์ ดี ได้อธิบายถึงเป้าหมายในการประกาศประกิติคุณของเขา ในพื้นนี้อาณาบริเวณนี้ ให้กับคณะของอาจารย์เจฟฟรี่

At an evangelist’s home in KwaeKoh Village, Elder Wright Dee explains his mission and evangelism areas to our friends from Australia.

ชาวบ้านมาเยี่ยมผู้มาเยือนที่บ้านผู้ประกาศพระกิติคุณแขว่โข่มีชาว บ้านบางคนต้องการให้ผู้มาเยือนอธิฐานเผื่อเขา

Villagers come to visit our guests. There are some villagers who come seeking prayer for themselves and their families.

คณะไปแจกขนมให้กับเด็กๆที่โรงเรียนแขว่โข่

The team hand out sweets and snacks to the children in the class room.

หมู่บ้านต่อไปในตารางการเดินทางของเรา  คือหมู่บ้านยะลิกุย ก่อนถึงหมู่บ้านมีกิ่งไม้ที่กีดขวางการสันจรของเรา เราจึงต้องเสียเวลาขึ้นไปตัดกิ่งไม้เหล่านั้น  สิ่งที่สร้างความยากลำบากสำหรับผู้มาเยือนหมู่บ้านี้คือ  ชาวบ้านทั้งหมู่บ้านไม่มีห้องส้วมเลย นอกจากเราจะไปขอใช้ห้องส้วมของโรงเรียน

The next village to visit in our schedule is YaLiKwee Village. On our way to the village, tree branches obstruct our journey so we had to spend time cutting the obstructing branches. There is one thing in visiting most villages that makes for an inconvenient stay, which is the villages have no toilet. The only way is to ask permission from school teacher to use the school toilets.

เราไม่มีสถานที่อื่นใดที่ใช้ในการแสดงได้เลยเช่นกัน  เราจึงขอใช้สถานที่ของโรงเรียนยะลิกุยในการแสดงของคณะ  ขอขอบคุณครูประจำหมู่บ้านยะลิกุยที่อำนวยความสะดวกให้เรา  ถึงแม้ผู้ประสานงานของเราไม่สามารถประสานงานกับทางโรงเรียนได้ เพราะคุณครูลงไปทำธุระในเมือง

We did not have a suitable place for our performance, so we asked permission to use the YaLiKwee school facilities. Thanks to the YaLiKwee school, which agreed to allow us to use their school’s facilities.

สมาชิกของคณะนี้ ประกอบด้วย อาจารย์เจฟฟรี่, กูกู่, วาเล่อ, แอ่แปว, เอ็ดวิน, Rosaline, สิโยน, นอโพ, ปิสิ, อ.ไรท์ และผม

Member of the outreach team include Rev. Jeffrey Saw, GuGu, WaLer, AirPwae, Rosaline, Sion, NawPo, Pisi, Elder Wright Dee and me.

เราออกจากหมู่บ้านยะลิกุยและแวะนมัสการที่หมู่บ้านกล่อปอเพื่ออธิฐานเผื่อชาวบ้านที่นั่น

We departed from YaLiKwee Village and headed for ThayNaDerLoo Village, and stopped on the way at KlawPaw Village to pray for a Christian family there.

ฤดูกาลของประเทศไทยผิดเพี้ยนไป  ทำให้ฝนตกในเดือนพฤศจิกายนซึ่งปกติจะต้องหนาวแล้ว  ถนนบางช่วงบนดอยจึงยังลื่นอยู่ เราไม่คิดว่าฝนจะตกแล้ว จึงไม่ได้เปลี่ยนยางรถยนต์ใหม่สำหรับทางที่ลื่น ทำให้ช่วงหนึ่งของการเดินทาง ที่ถนนมีความลาดเอียง ล้อของรถจึงลื่นสไลด์ออกไปด้านข้าง ลงไปในร่องน้ำ และเนื่องจากรถมีน้ำหนักมาก ทุกคนจึงต้องเหนื่อยกับการยกสัมภาระลงจากรถ, หาก้อนหินมาถมร่องน้ำบนถนน และขุดปรับร่องน้ำที่ล้อรถไถลลงไป เพื่อจะได้สามารถไต่ขึ้นมาได้

The weather in Thailand has become unpredictable – so it rained in November, which very unusual for this month which is the winter season.  Some parts of the road are still slippery. I did not expect rain so I did not put on tires for the rainy season.  Therefore, where parts of the road were inclined, our truck would just slide about inside the water tracks. Since our truck is quite heavy, everybody had to help unload some of our luggage, find the stones to fill up the water tracks, and adjust the dirt near the wheel, so we could drive through the muddy tracks.

อุปสรรคต่างๆไม่สามารถหยุดระเบียบการของเราที่หมู่บ้านเซนะเดอลู่

These obstacles could not stop our program at ThayNaDerLoo Village

ระหว่างทางไปหมู่บ้านมอทีทะ  มีต้นไม้ที่โน้มตัวลงมากีดขวางทางของเรา เราจึงต้องออกแรงเลื่อยและย้ายไม้ต้นนี้ออก

One the way to MawTeeTa Village, there was a tree leaning over the road and in our way, so we had to use some physical effort to cut and remove this falling tree.

เรามาถึงหมู่บ้านมอทีทะประมาณเที่ยงวัน  โรงเรียนมอทีทะอยู่ในตำบลแม่อุสุ อ.ท่าสองยาง จ.ตาก เช่นเดียวกับหมู่บ้านมอเคล่อคี อาจารย์เจฟฟรี่เห็นว่าคณะมีเวลาว่าง  จึงเรียกคณะที่ไปด้วยกันทั้งหมดมาซ้อมเพลงร่วมกัน เพื่อจะได้มีรายการแสดงเพิ่มขึ้น

We arrived MawTeeTah Village at about noon.  The MawTeeTah school is located in MaeU-Su Township, the same township as MawKlerKee.  Rev. Jeffrey used the spare time to have his team members practice songs to have more songs ready for the upcoming program. 

รายการเริ่มต้นเวลาประมาณ 1 ทุ่ม รายการในอาคารสันทนาการโรงเรียนหมู่บ้านมอทีทะ

The program started at about 7 pm in the recreational building of the MawTeeTa School.

ในหมู่บ้านแบบนี้การแสดงละครสดภาษาพื้นบ้าน เป็นสิ่งที่ดึงดูดความสนใจของชาวบ้านได้  การแทรกด้วยแง่คิดสะกิดใจ ทำให้ชาวบ้านที่มาดูได้ทั้งความบัน เทิงและข่าวประเสริฐ

This kind of village skit that uses the local language is very well-received by the villagers. Inserting some consideration points for audience participation helps keep the audience attentive, providing both entertainment and the Good News at the same time.

ผู้เฒ่าขื่อหล่าป่า ผู้ประกาศพระกิติคุณอาวุโสแห่งมอโก้คี มาสมทบกับคณะของเราที่นี่ เราจึงขอให้ช่วยร่ายภาษิตกะ เหรี่ยงโบราณให้เด็กรุ่นหลัง  และชาวบ้านได้ฟังสักบทสองบท พร้อมทั้งเปิดเผยถึงปริศนาธรรม หรือความหมายของภาษิตนั้น

Elder KuhLahPah, senior evangelist of MawKohKee, joined us here, and we asked him to recite Karen Ancient Poems for the young generations and villagers, along with some explanation behind the mysterious words and their meaning. 

จริงๆแล้วชาวกะเหรี่ยงมีบทกลอนที่เป็นทั้งสุภาษิต   และคำพัง เพยเพื่อสอนลูกหลานเป็นจำนวนมาก  จนสามารถแบ่งได้เป็นหมวดหมู่ได้เลยทีเดียว เช่น หมวดหมู่ทั่วไป, หมวดหนุ่มสาวพูดหยอกล้อกัน หมวดงานขึ้นบ้านใหม่  หมวดงานแต่งงาน หมวดงานศพ, หมวดทำนายอนาคตและที่เป็นประโยชน์กับการประกาศ พระกิติคุณที่สุดคือ หมวดพระเจ้า  บทที่พอจำได้นี้เป็นกลอนแบบแบบคำถาม-คำตอบในตัว มีความหมายแบบกระชับดังนี้ 

“ก่อนที่จะกลายเป็นผืนดิน  โลกนี้เป็นกลุ่มฟอง  ใครเป็นผู้สร้าง? เมื่อเป็นแผ่นดินแล้ว  กลุ่มกลุ่มฟองแตกออก  พระเจ้าเป็นผู้สร้าง”

Actually, Karen Ancient Poems include both Proverbs and Aphorisms, and there are a large number of poems for teaching young generations that can be divided into categories. For example, a general category; a young people tease each other category; a new house category; a wedding category;  a funeral category; a prediction category; and, the most helpful category – a category to evangelize God. One of the poems I frequently heard when I was young and remember today has the following meaning:

Before becoming a land, this earth was a group of bubbles, who created it? After it became earth, the bubbles were broken – God created it.

นมัสการตอนเช้าร่วมกันก่อนอาหารเช้า

แม่ครัวและผู้ที่จัดเตรียมอาหารล้วนแต่เป็นผู้ประกาศพระกิติคุณในพื้นที่ หากไม่มีเขาเหล่านี้งานประกาศในพื้นที่ห่างไกลเหล่านี้คงดำเนินไปไม่ได้

Morning prayer time before breakfast

All our cooks are our local evangelists; without these evangelists in this area, the evangelism in this area could not proceed.

อาจารย์วิเชียรกล่าวขอบคุณกับทางคณะ จากนั้นให้นักเรียนร้องเพลงให้เราฟังและให้น้องมาแสดงการขอบคุณโดยการจับมือ

Teacher Wichian offers thanks to the guests, and the children sing a song and then come to shake the hand of each of the guests.

ทุกครั้งที่เรามาที่โรงเรียนมอทีทะ  เราได้รับการต้อนรับและดูแลอย่างดีจากครูวิเชียร, ครูมานิต, ครูมนตรี และครูพอ-ลแว

Every time we come to MawTeeTah School, we are greeted by teachers who take very good care of us – the teachers are WiChian, Manit, Montree and LwaePaw.

เราใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมงจากหมู่บ้านมอทีทะจนถึงหมู่บ้านมอเคล่อคี มาถึุงได้ไ่ม่นาน กูกู่ วาเล่อ แอ่-ปแว และเอ็ดวิน เริ่มสอนเพลงบทใหม่ให้เด็กๆ

We spent 3 hours driving from MawTeeTah to MawKlerKee. Brother GuGu, WaLer, EhPwae and Edwin teach new songs to the children.

เสาอาคารของหอพักของเรา ยังไม่ได้ขันน๊อตที่ยึกกับตอหม้อ ผมจึงเริ่มลงมือทำจากนั้นหนุ่มๆในคณะจึงอาสามาทำต่อแต่เนื่องจากสว่านที่เราใช้เป็นสว่างที่ใช้แบตเตอรรี่เรา  จึงไม่ง่ายเท่าไหร่สำหรับงานนี้

Our hostel building post have not been secured to the foundation posts yet; when they realized this, they began to drill the posts to place bolts. But since our drill is a battery drill, it is not easy for them to complete this work.

หลังอาหารเย็นอาจารย์เจฟฟรี่สอนละครเรื่องใหม่ให้กับคณะ

After dinner Rev. Jeffrey taught a new skit to the team.

This woman(YeeGae) received God as her savior one year ago; she says she is now free from the dark spirit that she used to experience. She comes to the Sunday service every Sunday. She usually invite us for a meal at her house. This time I ask Rev. Jeffrey to visit and pray for her in her house.

ในช่วงนี้อาจารย์เตเต  ยังช่วยเป็นแม่บ้านหอพักของเราที่มอเคล่อคีให้เราอยู่ แต่เธอเกริ่นกับเราว่าอีกไม่นานเธอจะต้อง กลับไปแต่งานที่หมู่บ้านเธอ  จริงๆแล้วเธอมาอยู่ที่นี่ก็เป็นที่รักของชาวบ้านทุกคน และเธอทำหน้าที่ได้ดีมาก ผมและชาวบ้านทุกคนรู้สึกเสียดาย  แต่ว่างานรับใช้แบบนี้ขึ้นอยู่กับแผนการของพระเจ้า นอโพ และปิสินักศึกษาพระคริสต์ธรรมปีที่สี่ กำลังจะจบการศึกษา  ผมหวังว่าเขาทั้งสองจะสามารถมาช่วยพันธกิจที่มอเคล่อคีนี้ได้

Miss TayTay, the evangelist who is helping us as hostel mother, is still with us, but she mentioned that soon she will go back to her home village to marry.  The villagers love her and she has been very responsible in her duties.  The villagers and I both feel sad that she will leave her role as hostel mother. But, this ministry relies on God’s provisions. NawPo and Pisi are forth-year Bible school students. They are almost finished with their studies. I hope that both of them will be able to help me in this ministry at MawKlerKee.

รายการของอาจารย์เจฟฟรี่เริ่มอีกครั้งที่บ้านพักนักเรียนมโหระทึก(มอเคล่อคี)

The program starts again at Metal Drum Student Home (MawKlerKee)

ผมคิดไว้นานแล้วว่า อยากจะมีเครื่องกรองน้ำให้หอพักมอเคล่คี สักเครี่องหนึ่ง เพราะหลายครั้งผมเห็นเด็กๆดื่มน้ำจากก๊อกน้ำประปาภูเขา ซึ่งไม่สะอาดพอที่จะดื่ม ขอบคุณพระเจ้า วันนี้หอพักมอเคล่อคีมีเครื่องกรองน้ำดื่มและมีน้ำสะอาดให้เด็กๆได้ดื่มแล้ว

I have thought for long time to have a water filter for MawKlerKee Hostel. Because I saw children drink water from the tap, which comes from the creek and is not clean enough. Praise be to God that today MawKlerKee Hostel now has a water filter and clean drinking water for the children.

เนื่องจากวันนี้เรามีศาสนาจารย์เจฟฟรี่อยู่กับเราที่นี่แล้ว  ผมจึงขอให้ท่านช่วยให้บัพติสมากับหยี่แก  เพราะจริงๆแล้วเธอต้องการรับบัพติสมาเมื่อหลายเดือนก่อนแล้ว แต่เนื่องจากตอนนั้นเธอไม่ค่อยสบาย เธอจึงยังไม่อยากให้หัวเธอเปียกน้ำ

Since Rev. Jeffrey is here, I asked him to give the baptism for YeeGae; she wanted to get baptized many months ago, but at time she was not very well, so she did not want to get her head wet.

ผู้ประกาศพระกิติตคุณบิวตี้ เป็นอดีตพยาบาล เธอจืงสามารถช่วยชาวบ้านที่ป่วยได้พอสมควร

Evangelist Beauty was a nurse at one time, and is able to treat minor complications of sick people.

ปิสิเป็นนักศึกษาพระคริสต์ธรรมปีสุดท้าย มีความสามารถพิเศษด้านการตัดผม

Pisi, the fourth-year bible school student, also has skills in giving haircuts.

เย็นนี้เราไปเยี่ยมหมู่บ้านมอเคล่อคี หมู่บ้านของอาจารย์ถ่อโซ อดีตพ่อบ้านหอพักกาแฟมอเคล่อคี  ขณะที่อาจารย์ถ่อโซไปช่วยเราที่มอเคล่อคีเป็นเวลา 3 ปี เขาไม่ค่อยได้กลับมาดูแลคริสตจักรของเขาในวันอาทิตย์  เพราะระบบการเรียนการสอนของโรงเรียนมอเคล่อคี ไม่ได้หยุดในเสาร์และวันอาทิตย์ แต่สอน ติดต่อกัน 20 วันแล้วหยุด 10 วันติดต่อกัน  ผู้ปกครองของคริสตจักรจึงต้องช่วยดูแลสมาชิกคริสตจักรในขณะที่เขาไม่อยู่

This evening we visited MawKohKee, the village of Pastor TawSoe, the former MawKlerKee hostel father. While Pastor TawSoe was helping us at MawKlerKee for 3 years, he could not go back to his church to preach. This was because the school teaching schedule at MawKlerKee School does not stop on Saturdays and Sundays, but goes for 20 days continually and then for 10 days holidays.  So, the elders in the church had to lead the church while he was absent.

คริสตจักร ABCF ออสเตรเลียมอบ เสื้อกันหนาวเป็นของขวัญให้กับเด็กๆหอพักมอเคล่อคี

ABCF Church in Australia gave sweaters as gifts to the MawKlerKee children.

วันนี้เป็นวันอาทิตย์ เวลา 10.30 น.เป็นเวลานมัสการของบ้านพักนักเรียนมโหระทึก(มอเคล่อคี)

Today is Sunday, and we had the Sunday service at Metal Drum Student Home (MawKlerKee)

หลังจากการนมัสการเราออกเดินทางไปยังหมู่บ้านบ่อโส่หลู่  หมู่บ้านนี้เป็นอีกหมู่บ้านหนึ่งที่อาจารย์ไรท์ ดี มาตั้งศูนย์ประกาศพระกิติคุณ โดยให้ให้อาจารย์บลูเม มาประจำอยู่ เราใช้เวลาเดินทางจากบ้านมอเคล่อคีมาถึงหมู่บ้านบ่อโส่หลู่ประมาณ 2 ชั่วโมง 

After the 10 o’clock service, we continued our travels to BawThoLooh Village.  This village is another village that Elder Wright Dee started as a center of evangelism.  We asked evangelist BlueMay to work here. It took about 2 hours from MawKlerKee to get to  BawThoLooh Village.

เมื่อ 4 ปีก่อนสะพานข้ามลำน้ำโชโกลระหว่างหมู่บ้านตะพิเดอและหว่าเบลอหลู่เป็นเพียงสะพานชั่วคราว เมื่อถึงฤดูฝนน้ำป่าก็จะพัดสะพานนี้ไปกับกระแสน้ำ มีอยู่ครั้งหนึ่งในพฤศจิกายน ของปี2009 เราไม่มีสะพานสำหรับข้ามลำน้ำนี้ เราต้องต่อท่อหายใจสำหรับกรองอากาศ รอให้เครื่องยนต์เย็นลง ตรวจสอบว่ามีหินขนาดใหญ่ในลำน้ำที่จุดไหนบ้าง แล้วจึงขับข้ามลำน้ำโชโกลนี้ข้ามมายังอีกฝั่งหนึ่งได้

For four years, there was no bridge to cross the ShoKlo river that runs between TaPiDer Village and WahBlerLooh Village. There was a temporary bridge built, and during rainy season the flash flood wiped out this temporary bridge. Once in November 2009, we did not have bridge to cross this river. So, we had to extend our truck air filter above the water, wait until the engine cooled down, and then checked for big stones and barriers in the river before we could cross this river.

พื้นที่ป่าผืนนี้  ยังไม่ถูกนายทุนมาบอกให้ปลูกข้าวโพดหรือพืชอื่นๆซึ่งต้องถางป่าจนเกรียน  ป่าเหล่านี้จะยังอยู่และสามารถปลูกกาแฟใต้ร่มเงาต้นไม่ใหญ่ได้อีกมาก เพราะที่นี่เป็นต้นน้ำ ปัจจุบันผมเห็นมีหลายที่  ที่นายทุนให้ชาวบ้านปลูกข้าวโพดในป่าแหล่งต้นน้ำ ซึ่งไม่เหมือนกับการปลูกข้าวไร่แบบหมุนเวียน หากไม่มีการป้องกันที่ดีและทันการณ์  คนรุ่นหลังจะเผชิญกับปัญหาเรื่องน้ำและฤดูกาลที่เพี้ยนและคาดการณ์ไม่ได้  และแน่นอนย่อมจะมีผลกระทบกับคนพื้นราบด้วยเช่นกัน

If this forest was not affected by farmers growing corn or other crops, it would remain a bountiful forest, and could grow a lot of shade tree coffee because there is a natural water source for irrigation. Now I see many areas where villagers cut the trees to grow corn where they are water sources, which is a different method from shifting cultivation which relies on rain. If there is no protection, in time the next generation will face water shortage problem and distorted seasons, and will surely have an impact on the people in living below the water sources.

เมื่อ 4 ปีก่อนผมเคยบอกกับชาวบ้านว่าหากมีที่ๆไม่ได้ใช้ประโยชน์ หรือพื้นที่ป่าชุมชนข้างหมู่บ้าน ให้ปลูกกาแฟเอาไว้ ปัจจุบันนี้ชาวบ้านเริ่มเข้าใจและปลูกกาแฟมากขึ้นแล้ว

Four years ago, I told the villagers here that if they have land available with forest or have community forest, then grow coffee. Now they understand, and start to grow coffee.

เวลาหนึ่งทุ่มตรงรายการของเราก็เริ่มต้นที่ลานหน้าศูนย์ประกาศพระกิติคุณหมู่บ้านบ่อโส่หลู่

At 7 pm, the program started in the front yard of the BawThoLooh evangelist center.

อธิษฐานปิดรายการโดยอาจารย์บลูเม ผู้ประกาศพระกิติคุณประจำหมู่บ้านบ่อโส่หลู่

หมู่บ้านต่อไปที่เราจะไปคือหมู่บ้านหว่าโด่โกล ใช้เวลาเดินทางโดยรถยนต์ประมาณ 2 ชั่วโมง

The next village is WahDohKlo Village, a 2 hour drive to get there.

บางช่วงของการเดินทางถนนหนทางค่อนข้างดูน่าหวาดเสียว หรือน่ากังวล บางคนในคณะจึงเลือกที่จะเดิน เพราะไม่กล้าที่จะนั่งในรถ

Some part of the journey looked thrilling, so some of the team chose to walk rather than ride in the truck.

หมู่บ้านหว่าโด่โกรเป็นอีกหมู่บ้านหนึ่งที่มีศูนย์ประกาศพระกิติคุณ ที่อาจารย์ไรท์ ดี ได้ริเริ่มไว้เมื่อ 10 ปีก่อน

WahDohKlo Village is another village where Elder Wright Dee set up an evangelism center 10 years ago.

อาจารย์ฉ่าชีเชอ ผู้ประกาศพระกิติคุณประจำหมู่บ้านหว่าโด่โกร ได้พาเราไปเยี่ยมผู้รับเชื่อใหม่

Evangelist ChaCheeCher took us to visit new believers in Christ.

จากนั้นไปเยี่ยมนายชอเตะโพ ซื่งไม่ทราบว่าป่วยเป็นโรคอะไร เขาซูปผอมลงและไม่มีแรง ทำงานไม่ไหว ได้แต่นอนอยู่บนที่นอนเป็นเวลา 4-5 ปีแล้ว เขาได้ลองรักษาด้วยสารพัดวิธี โรงพยาบาลก็ไปมาแล้ว พิธีไสยศาสตร์ก็ลองหมดแล้ว

เขาได้ให้คนบอกกับอาจารย์ฉ่าชีเชอว่า  ถ้าพระเจ้าช่วยเขาให้หายจากโรคนี้ได้ เขาจะยอมรับพระเจ้าเป็นพระเจ้าของเขา หลังจากเราทราบกันเรื่องนี้แล้ว เราจึงพากันไปเยี่ยมชอเตะโพ ที่กระท่อมของเขา หลังจากทักทายปราศัยกันแล้ว อาจารย์ไรท์ ดี บอกกับเขาว่าหากจะให้พระเจ้ารักษา จะต้องเอาด้ายที่ห้อยคออยู่นี้ออกเขาอนุญาตให้อาจารย์ไรท์ ดี ตัดด้ายที่คอเขาออก จากนั้นอาจารย์เจฟฟรี่และทุกคนอธิษฐานเผื่อเขา  นอกจากด้ายที่ห้อยคอของชอเตะโพแล้ว ในบ้านมีของเขายังมีวัตถุมีมากมายที่ เกี่ยวข้องกับไสยศาสตร์  ผมและกูกู่จึงช่วยกันเอาสิ่งของเหล่านั้นออกไปจากบ้านของชอเตะโพ

He told evangelist ChaCheeCher that if God can heal him from this disease, he will accept God as his God. After we knew this, we went to visit him at his little hut. Elder Wright Dee told him that if you really want God to heal you, you must take the threads off of your neck (a way to ward off bad spirits). He allowed Elder Wright cut the threads around his neck.  After that, Rev. Jeffrey and everybody prayed for him. There were still many superstitious things placed in his house, so GuGu and I removed those items from his house.

หากศาสนาจารย์มาไม่ถึง คริสเตียนที่อยู่ในพื้นที่ห่างไกลอย่างนี้ จะไม่มีโอกาสมีพิธีมหาสนิท วันนี้อาจารย์เจฟฟรี่มาถึงที่นี่จึงทำพิธีมหาสนิทให้พี่น้องคริสเตียนที่นี่

If we did not reach this remote area, Christians in this area would not have chance to have communion together. Today Rev. Jeffrey is here, so he offered communion for the villagers.

ประมาณ 3 ทุ่มเราไปเยี่ยมให้ยาที่เราพอมีอยู่ให้เขา และอธิษฐานเผื่อชอเตะโพอีกครั้งหนึ่ง ในขณะที่อธิษฐาน เราทุกคนได้ยินเสียงสุนัขใต้ถุนบ้านไล่เห่าอะไรสักอย่าง  จากใต้ถุนไปทางด้านป่าละเมาะ  หลังกระท่อมของชอเตะโพประมาณสัก 10 ครั้ง ผมอยากจะลงไปดูเหมื่อนกันว่าทำ  ไม่สุนัขตัวนี้ถึงมีปฏิกิริยาเช่นนั้น แต่คงจะไม่เหมาะเพราะเจฟฟรี่กำลังอธิษ ฐานอยู่

About 9 pm, we visited ChawTiPoe once again and brought him some medicine and prayed once again for his healing. While we were praying, we heard the dog under his hut bark and chase something from under his hut to the grove of wood behind his hut about 10 times. Actually, I wanted to go down and see why this dog was reacting like that, but it might not have been proper because Rev. Jeffrey was praying.

ขอบคุณพระเจ้า เพราะเมื่อต้นเดือนกรกฏาคม 2013 ผมได้มีโอกาสได้ไปที่หมู่บ้านหว่าโด่โกรอีกครั้ง ผมได้ยินจากอาจารย์ ฉ่าชีเชอ ว่า ชอเตะโพ ทำงานและใช้ชีวิตได้ตามปกติแล้ว และได้ยินว่าครอบครัวของเขา รวมทั้งญาติพี่น้อง อาจจะต้อนรับพระเจ้าเป็นพระเจ้าของเขาในไม่ช้า

Thanks to God, because in July 2013, I had a chance to go to WahDohKlo again. I heard from evangelist ChaCheeCher that ChawTePoe can now work and live as normal people do; we also heard that his family and his relatives are considering to receive God as their God soon.

เราใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมงในการเดินทาง จากหมู่บ้านหว่าโดโกร ถึงหมู่บ้านแม่ระเมิงอาจารย์เจฟฟรี่และคณะได้มีการแสดงและหนุนใจน้องๆและชาวบ้านที่นี่เป็นที่สุดท้าย

We took 2 hours to drive from WahDohKlo Village to MaeRaMerng Village. Rev. Jeffrey encouraged the villagers and children here; this was our last village to visit in our schedule.

ขอบคุณพระเจ้า เครื่องปั่นไฟที่ใช้การไม่ได้ตัวนี้ หลังจากที่เราเอาไปซ่อมเป็นครั้งที่สอง ทำหน้าที่ของมันตลอดทั้งทริปการเดินทางนี้

Thanks to God for this practical generator that we have used for many years; after we repaired it for the second time, it worked during the whole trip without problem.